Ποιες χώρες έχουν απαγορευτεί ή αφαιρεθεί από το Πρόγραμμα Απαλλαγής από Βίζα των ΗΠΑ;

Επεξεργασμένο: Δεκ 02, 2023  | Ετικέτες: Ταξιδιωτικοί περιορισμοί, Επιλεξιμότητα ESTA

Από την έναρξή του το 1986, το Πρόγραμμα απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης της αμερικανικής κυβέρνησης έχει επιτρέψει σε ξένους υπηκόους από περισσότερες από 41 χώρες να επισκέπτονται τις Ηνωμένες Πολιτείες χωρίς να χρειάζεται να υποβάλουν αίτηση για θεώρηση. Το πρόγραμμα επιτρέπει στους ταξιδιώτες να επισκέπτονται τις ΗΠΑ για περίοδο έως και 90 ημερών για τουριστικούς ή επαγγελματικούς λόγους. Ταυτόχρονα, παρέχει εκ των προτέρων πληροφορίες που επιτρέπουν στις αρχές επιβολής του νόμου και στην ασφάλεια των συνόρων να παρακολουθούν αποτελεσματικά κάθε ταξιδιώτη που εισέρχεται στη χώρα. Ενώ σε πολλές χώρες έχει επιτραπεί η πρόσβαση στο πρόγραμμα, υπήρξαν αρκετές που αποκλείστηκαν από τον εν λόγω κατάλογο για λόγους εθνικής ασφάλειας καθώς και για οικονομικούς λόγους. Αυτό το άρθρο έχει ως στόχο να εξηγήσει τι είναι το Πρόγραμμα Απαλλαγής από Βίζα των ΗΠΑ, πώς κάθε χώρα μπορεί να γίνει μέλος και γιατί ορισμένες χώρες έχουν αποκλειστεί από το πρόγραμμα.

Επεξήγηση του προγράμματος απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης των ΗΠΑ

Το Πρόγραμμα Απαλλαγής από Βίζα των ΗΠΑ είναι ένα σύστημα που εφαρμόστηκε για πρώτη φορά από το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας μετά από διαβούλευση με το Στέιτ Ντιπάρτμεντ το 1986. Σχεδιάστηκε για να ελέγχει τους υπηκόους ξένων χωρών με βάση τις πληροφορίες για την ασφάλεια που παρέχονται από τις χώρες με τις οποίες οι ΗΠΑ έχουν συμμαχήσει. Επιτρέπει επίσης στους εν λόγω ξένους υπηκόους να μην υποβάλλουν αίτηση για βίζα όταν επισκέπτονται τις ΗΠΑ για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα έως 90 ημέρες. Σε αντάλλαγμα, η συμφωνία μεταξύ των χωρών αυτών σημαίνει ότι οι υπήκοοι των ΗΠΑ μπορούν να υποβάλουν αίτηση για να επισκεφθούν οποιαδήποτε ξένη χώρα με αμοιβαία συμφωνία για την ίδια περίοδο στο αντίστοιχο πρόγραμμα απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης. Από την έναρξη του προγράμματος, έχουν προστεθεί 41 χώρες. Στο πλαίσιο του προγράμματος, κάθε ταξιδιώτης από αυτές τις χώρες που επιθυμεί να επισκεφθεί τις ΗΠΑ μπορεί να υποβάλει αίτηση για έγκυρη ηλεκτρονική ταξιδιωτική άδεια (ESTA ), παρέχοντας βασικές προσωπικές πληροφορίες μαζί με λεπτομέρειες για τα ταξιδιωτικά του σχέδια. Με τη σειρά τους, οι παρεχόμενες πληροφορίες αξιολογούνται από πράκτορες της συνοριακής ασφάλειας και αξιωματούχους των αρχών επιβολής του νόμου για να διαπιστωθεί εάν ο ταξιδιώτης αποτελεί απειλή για την εθνική ασφάλεια.

Συμμετοχή στο πρόγραμμα απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης των ΗΠΑ

Για να προστεθεί μια χώρα στο πρόγραμμα απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης των ΗΠΑ, πρέπει πρώτα να πληροί διάφορες προϋποθέσεις. Πρώτον, πρέπει να συνάψει συμφωνία ανταλλαγής ασφάλειας με τις αμερικανικές αρχές επιβολής του νόμου και πρέπει να διαθέτει μέτρα εθνικής ασφάλειας επαρκώς ενισχυμένα για την κάλυψη αυτών των αναγκών. Η χώρα πρέπει να διαθέτει έγκυρο σύστημα ηλεκτρονικών διαβατηρίων και να είναι σε θέση να αντιμετωπίζει τα χαμένα, κλεμμένα ή ελλιπή διαβατήρια εντός αποδεκτού χρονικού πλαισίου. Όσον αφορά τα ποσοστά απόρριψης θεωρήσεων, η χώρα που υποβάλλει αίτηση πρέπει να έχει ποσοστό μικρότερο από τρία τοις εκατό για τις θεωρήσεις επισκεπτών, γνωστές και ως θεωρήσεις Β. Τέλος, η χώρα πρέπει να είναι σε θέση να αποδείξει ότι μπορεί να διατηρεί υψηλά επίπεδα εθνικής ασφάλειας, αντιτρομοκρατίας και επιβολής του νόμου σε συνεχή βάση. Οι χώρες που πληρούν αυτά τα κριτήρια μπορούν να εξεταστούν για προσθήκη στο πρόγραμμα. Ωστόσο, αυτό παραμένει στη διακριτική ευχέρεια της αμερικανικής κυβέρνησης και δεν είναι εγγυημένο.

Ποιες χώρες έχουν απαγορευτεί ή αφαιρεθεί από το πρόγραμμα VWP;

Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 41 χώρες που συμμετέχουν στο πρόγραμμα απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης των ΗΠΑ, με την πιθανότητα να προστεθούν κι άλλες στο μέλλον. Ωστόσο, ο νόμος του 2015 για το Πρόγραμμα Απαλλαγής από Βίζα και την Πρόληψη των Τρομοκρατικών Ταξιδιών του 2015 περιόρισε τους υπηκόους ορισμένων χωρών από την είσοδο στις Ηνωμένες Πολιτείες στο πλαίσιο του προγράμματος. Βάσει του νόμου αυτού, δεν επιτρέπεται η είσοδος στις Ηνωμένες Πολιτείες στο πλαίσιο του προγράμματος απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης στους πολίτες του Ιράν, του Ιράκ, της Βόρειας Κορέας, του Σουδάν και της Συρίας. Αυτό επεκτείνεται επίσης σε ξένους υπηκόους από χώρες του προγράμματος που έχουν επισκεφθεί οποιαδήποτε από αυτές τις απαγορευμένες χώρες, καθώς και τη Λιβύη, τη Σομαλία και την Υεμένη, οποιαδήποτε στιγμή από την 1η Μαρτίου 2011 και μετά. Περιορισμένες εξαιρέσεις ισχύουν σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως η εκτέλεση στρατιωτικής υπηρεσίας ή κυβερνητικών εργασιών για λογαριασμό μιας χώρας που συμμετέχει στο πρόγραμμα. Οι εξαιρέσεις αυτές χορηγούνται κατά περίπτωση και δεν ισχύουν για διπλούς υπηκόους χωρών που υπόκεινται σε περιορισμούς.

Επιπλέον, η Αργεντινή και η Ουρουγουάη ήταν και οι δύο για σύντομο χρονικό διάστημα μέλη του προγράμματος VWP. Ωστόσο, αφαιρέθηκαν από το πρόγραμμα λόγω της ανησυχίας για μαζική μετανάστευση που είχε η κυβέρνηση των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια των οικονομικών κρίσεων, που βίωσαν και οι δύο χώρες, στις αρχές του 21ου αιώνα.

Λόγοι για τους οποίους μπορούν να απαγορευτούν χώρες

Αν και η απόφαση αυτή ήταν αμφιλεγόμενη, ο λόγος για τον οποίο χώρες αποκλείστηκαν από το πρόγραμμα απαλλαγής από την υποχρέωση έκδοσης βίζας των ΗΠΑ βάσει του νόμου του 2015 για την πρόληψη των τρομοκρατικών ταξιδιών οφείλεται στο γεγονός ότι έχει διαπιστωθεί ότι έχουν σημαντική τρομοκρατική παρουσία εντός των συνόρων τους. Επιπλέον, ορισμένες από τις χώρες που περιλαμβάνονται στον κατάλογο έχουν κατηγορηθεί ότι παρέχουν ασφαλές καταφύγιο σε διάφορες τρομοκρατικές οργανώσεις. Ενώ ο περιορισμός αυτός βρίσκεται σε εξέλιξη, σε άλλες χώρες μπορούν να επιβληθούν ταξιδιωτικοί περιορισμοί ανά πάσα στιγμή, εάν η κυβέρνηση των ΗΠΑ κρίνει ότι κάποια από αυτές αποτελεί κίνδυνο. Για παράδειγμα, το 2020 ανακοινώθηκε μια προσωρινή ταξιδιωτική απαγόρευση ως απάντηση στην εξάπλωση του COVID-19 σε όλο τον κόσμο. Η απαγόρευση αυτή αφορούσε όλους τους ξένους υπηκόους που είχαν επισκεφθεί την Κίνα, το Ιράν, την Ιρλανδία, το Ηνωμένο Βασίλειο και πολλές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης εντός 14 ημερών από την άφιξή τους στα σύνορα των ΗΠΑ. Ο περιορισμός αυτός έχει έκτοτε αρθεί, αλλά καταδεικνύει ότι η πρόσβαση στις ΗΠΑ στο πλαίσιο του προγράμματος απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης εναπόκειται εξ ολοκλήρου στη διακριτική ευχέρεια της αμερικανικής κυβέρνησης με βάση τα τρέχοντα συμφέροντα εθνικής ασφάλειας.

Το 2002, η συμμετοχή της Αργεντινής στο αμερικανικό πρόγραμμα απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης (VWP) τερματίστηκε λόγω της οικονομικής αναταραχής εντός της χώρας, η οποία θα μπορούσε ενδεχομένως να οδηγήσει σε μαζική μετανάστευση και αύξηση των πολιτών της που θα υπερέβαιναν τις θεωρήσεις τους στις ΗΠΑ μέσω του VWP. Το 2003, η Ουρουγουάη είδε επίσης τη συμμετοχή της στο πρόγραμμα να ανακαλείται για λόγους που απηχούσαν εκείνους της Αργεντινής. Αν και η πολιτική σταθερότητα και η οικονομική ευημερία ενός έθνους δεν επηρεάζουν άμεσα την επιλεξιμότητά του για το πρόγραμμα, θεωρείται γενικά ότι οι πολίτες από σταθερές και οικονομικά εύρωστες χώρες έχουν λιγότερα κίνητρα να αναζητήσουν παράνομα εργασία ή να παραβιάσουν τους όρους της βίζας τους κατά την παραμονή τους στις ΗΠΑ, παράγοντες που οι προξενικοί υπάλληλοι λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τους όταν αποφασίζουν να χορηγήσουν ή να αρνηθούν μια βίζα.

Συμπέρασμα

Το αμερικανικό πρόγραμμα απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης επιτρέπει επί του παρόντος στους υπηκόους των χωρών 41 να εισέρχονται προσωρινά στις Ηνωμένες Πολιτείες χωρίς την ανάγκη θεώρησης. Για να είναι επιλέξιμη μια χώρα για το πρόγραμμα, πρέπει να πληροί αυστηρά μέτρα εθνικής ασφάλειας, συνοριακού ελέγχου και επιβολής του νόμου που είναι αμοιβαία με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ακόμη και τότε, η αποδοχή στο πρόγραμμα αποφασίζεται σε ατομική βάση από την κυβέρνηση των ΗΠΑ και δεν αποτελεί αυτόματη εγγύηση. Επιπλέον, η κυβέρνηση των ΗΠΑ μπορεί να αποφασίσει να περιορίσει ορισμένες χώρες από τη χρήση του προγράμματος, όπως εκείνες που επηρεάζονται από το Πρόγραμμα Απαλλαγής από Βίζα και το Νόμο περί Πρόληψης των Τρομοκρατικών Ταξιδιών του 2015, για τυχόν λόγους εθνικής ασφάλειας. Ο περιορισμός αυτός μπορεί να είναι διαρκής ή προσωρινός, όπως στην περίπτωση της ταξιδιωτικής απαγόρευσης που σχετίζεται με το COVID-19 και τέθηκε σε ισχύ το 2020. Εν κατακλείδι, είναι σημαντικό για τους ξένους υπηκόους να γνωρίζουν το καθεστώς της χώρας τους όσον αφορά τα ταξίδια πριν εισέλθουν στις Ηνωμένες Πολιτείες και να προβαίνουν στις κατάλληλες ρυθμίσεις πριν από την επίσκεψή τους.