Το Αεροδρόμιο LaGuardia (L GA), το οποίο εκτείνεται σε 680 στρέμματα και βρίσκεται στο δήμο Queens, ιδρύθηκε για πρώτη φορά το 1929, αλλά δεν άρχισε να λειτουργεί ως δημόσιο αεροδρόμιο παρά μόνο δέκα χρόνια αργότερα, το 1939. Ονομάστηκε προς τιμήν του Fiorello LaGuardia, πρώην δημάρχου της Νέας Υόρκης, και χρησιμοποιείται κυρίως για πτήσεις εσωτερικού, αν και υπάρχει επίσης περιορισμένος αριθμός διεθνών πτήσεων. Είναι το τρίτο πιο πολυσύχναστο αεροδρόμιο που εξυπηρετεί την περιοχή της Νέας Υόρκης και κατατάσσεται στην εικοστή πρώτη θέση στις ΗΠΑ όσον αφορά τον αριθμό των επιβατών.
Λόγω της θέσης του στο Grand Central Parkway, το LaGuardia υπόκειται σε αυστηρούς κανονισμούς εναέριας κυκλοφορίας, όπως απαγόρευση πτήσεων μετά από μια συγκεκριμένη ώρα και σύστημα χρονοθυρίδων για απογειώσεις και προσγειώσεις. Από το 2000 έως το 2015 το LaGuardia δέχθηκε έντονη κριτική για τις απαρχαιωμένες (και συχνά βρώμικες) εγκαταστάσεις του, την κακή εξυπηρέτηση των πελατών και τη συνολική αναποτελεσματικότητα των λειτουργιών του. Σε απάντηση, η Λιμενική Αρχή της Νέας Υόρκης και του Νιου Τζέρσεϊ ενέκρινε σχέδια για αναμόρφωση των υποδομών του αεροδρομίου ύψους πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων, με ανακαινίσεις, επεκτάσεις και βελτιώσεις που αναμένεται να ολοκληρωθούν το 2025.
Το LaGuardia αποτελεί σήμερα κόμβο επιχειρήσεων για τις Delta Air Lines και American Airlines και φέρει τον κωδικό LGA της Διεθνούς Ένωσης Αερομεταφορών (IATA).
Τα σχέδια για μια ιδιωτική αεροπορική βάση υδροπλάνων ανακοινώθηκαν από την New York Air Terminals το 1929. Η έκταση των 200 στρεμμάτων στο North Beach περιλάμβανε ένα τσιμεντένιο πλάτωμα δύο στρεμμάτων το οποίο συνδεόταν με μια αμφίβια ράμπα αεροσκαφών με το νερό και η αεροπορική βάση άνοιξε επίσημα αργότερα την ίδια χρονιά. Με την ονομασία North Beach Airport, το νέο αεροδρόμιο ξεκίνησε σύντομα αεροπορικές πτήσεις προς το Ατλάντικ Σίτι και το Όλμπανι, τις οποίες εκτελούσαν οι Curtiss Flying Service και Coastal Airways και, λίγο αργότερα, η Airvia άρχισε να εκτελεί πτήσεις προς τη Βοστώνη.
Το νέο αεροδρόμιο αναπτύχθηκε γρήγορα και, ήδη από το 1930, είχαν προστεθεί νέα υπόστεγα και φωτιζόμενοι διάδρομοι προσγείωσης. Τον Σεπτέμβριο του 1930 το αεροδρόμιο άλλαξε για πρώτη φορά όνομα, όταν έγινε το αεροδρόμιο Glenn H. Curtiss, από το όνομα του πρόσφατα αποθανόντος πρωτοπόρου της αεροπορίας με το ίδιο όνομα. Κατά την τελετή εγκαινίων, η Trans World Airlines ανακοίνωσε την πρόθεσή της να δημιουργήσει την πρώτη διηπειρωτική αεροπορική γραμμή των ΗΠΑ στο αεροδρόμιο.
Ο Fiorello LaGuardia, ένθερμος υποστηρικτής της αεροπορικής ανάπτυξης, εξελέγη δήμαρχος της Νέας Υόρκης το 1934, γεγονός που σηματοδότησε μια νέα περίοδο επενδύσεων στα αεροδρόμια της πόλης. Ο LaGuardia πρότεινε το Governors Island ως ιδανική τοποθεσία για ένα συνδυασμό αεροδρομίου και βάσης υδροπλάνων, αλλά η πρόταση αυτή συνάντησε αντιδράσεις και προτάθηκε να αναβαθμιστεί και να αναπτυχθεί αντ' αυτού το αεροδρόμιο Curtiss. Η χρηματοδότηση εξασφαλίστηκε, το αεροδρόμιο Curtiss υποβλήθηκε σε μεγάλη ανακαίνιση και, τον Ιανουάριο του 1935, εγκαινιάστηκε ως Δημοτικό Αεροδρόμιο 2.
Λόγω του έργου προώθησης και της υποστήριξης του αεροδρομίου από τον δήμαρχο ΛαΓκουάρντια, σύντομα το αεροδρόμιο ονομάστηκε αεροδρόμιο ΛαΓκουάρντια, αλλά αυτός ήταν ένας ανεπίσημος τίτλος. Ωστόσο, το 1947, το έργο του LaGuardia αναγνωρίστηκε όταν ο έλεγχος του αεροδρομίου μεταβιβάστηκε στην Αρχή του Λιμένα της Νέας Υόρκης, η οποία το μετονόμασε σε Αεροδρόμιο LaGuardia. Δυστυχώς, ο άνθρωπος που είχε συμβάλει τόσο πολύ στην ανάπτυξη του αεροδρομίου απεβίωσε μόλις τρεις μήνες αργότερα από καρκίνο του παγκρέατος.
Από την αρχή το LaGuardia ήταν μια επιτυχημένη επιχείρηση με αποτέλεσμα το αεροδρόμιο να γίνει τόσο πολυσύχναστο που δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει τη ζήτηση που του είχαν τεθεί. Οι πτήσεις έπρεπε να περιοριστούν και οι υπερατλαντικές πτήσεις μεταφέρθηκαν στο κοντινό αεροδρόμιο Idlewild. Το 1984 η Λιμενική Αρχή εισήγαγε επίσης έναν περιμετρικό κανόνα σύμφωνα με τον οποίο το LaGuardia μπορούσε να εξυπηρετεί μόνο απευθείας πτήσεις από προορισμούς που απείχαν λιγότερο από 1.500 μίλια από το αεροδρόμιο, με μόνη εξαίρεση το Ντένβερ. Ακολούθησαν περαιτέρω περιορισμοί όταν η FAA (Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας) επέβαλε όρια στον αριθμό των πτήσεων και στους τύπους αεροσκαφών που επιτρέπονταν στο αεροδρόμιο.
Παρά τους περιορισμούς και τα όρια που τέθηκαν στο αεροδρόμιο, η αεροπορική κίνηση συνέχισε να αυξάνεται και οι καθυστερήσεις και ο συνωστισμός έγιναν πραγματικό πρόβλημα, καθώς το LaGuardia αγωνιζόταν να αντιμετωπίσει τη ζήτηση. Απαιτήθηκαν αναβαθμίσεις, βελτιώσεις και ανακατασκευές και οι εργασίες για την αναμόρφωση του LaGuardia ξεκίνησαν το 2006.
Ένας νέος πύργος ελέγχου κατασκευάστηκε και εγκαινιάστηκε το 2010, ενώ σχεδιάστηκε επίσης η κατεδάφιση και η ανοικοδόμηση του κεντρικού αεροσταθμού του αεροδρομίου.
Το 2015 παρουσιάστηκε ένα σχέδιο 4 δισεκατομμυρίων δολαρίων για μεγάλες ανακαινίσεις, το οποίο περιελάμβανε την ανοικοδόμηση όλων των τερματικών σταθμών και τη σύνδεση του καθενός μέσω γεφυρών τερματικών σταθμών. Τα σχέδια ανάπλασης ήταν τόσο εκτεταμένα που ουσιαστικά σήμαιναν την κατεδάφιση του αεροδρομίου όπως ήταν και την ανοικοδόμηση από την αρχή. Οι πρώτες κατασκευαστικές εργασίες ξεκίνησαν στις αρχές του 2016 και αναμενόταν να χρειαστούν περίπου πέντε χρόνια για να ολοκληρωθούν.
Εξαιρουμένου του Καναδά, το LaGuardia δεν διαχειρίζεται διεθνείς πτήσεις και δεν διαθέτει τις απαραίτητες εγκαταστάσεις για την αντιμετώπισή τους. Λόγω των περιορισμών το LaGuardia ασχολείται μόνο με εσωτερικές πτήσεις από ή προς προορισμούς των ΗΠΑ σε ακτίνα 1.500 μιλίων, με εξαίρεση το Διεθνές Αεροδρόμιο του Ντένβερ.
Όλες οι εισερχόμενες και εξερχόμενες πτήσεις διεκπεραιώνονται σε έναν από τους τέσσερις τερματικούς σταθμούς του αεροδρομίου που ονομάζονται τερματικοί σταθμοί A, B, C και D.
Αποκαλείται επίσης Τερματικός Αεροσταθμός Marine Air, καθώς χρησιμοποιήθηκε αρχικά για υδροπλάνα, ο Τερματικός Αεροσταθμός Α είναι ο κύριος τομέας της JetBlue Airways.
Ο μεγαλύτερος από τους τέσσερις τερματικούς σταθμούς, ο τερματικός σταθμός Β άνοιξε μόλις το 2020 μετά από σημαντικές ανακαινίσεις στους χώρους αφίξεων και αναχωρήσεων. Υπάρχουν τέσσερα επίπεδα με την έκδοση εισιτηρίων και το check-in στο επίπεδο 3 και την παραλαβή αποσκευών στο επίπεδο 2.
Βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του αεροδρομίου LaGuardia, ο Αεροσταθμός Γ διαθέτει απευθείας πεζόδρομο προς τον Αεροσταθμό Δ.
Ο χώρος αφίξεων βρίσκεται στο ισόγειο του Αεροσταθμού Δ, ενώ ο έλεγχος εισιτηρίων και οι αναχωρήσεις βρίσκονται έναν όροφο ψηλότερα στο επίπεδο 1.
Οι περισσότερες αεροπορικές εταιρείες λειτουργούν από έναν καθορισμένο αεροσταθμό στο LaGuardia, με τους κύριους φορείς να κατανέμονται ως εξής:
Το αεροδρόμιο LaGuardia διαθέτει λεωφορεία μεταφοράς μεταξύ όλων των αεροσταθμών, καθώς και προς τους χώρους στάθμευσης και τα σημεία μετεπιβίβασης των ενοικιαζόμενων αυτοκινήτων. Τα λεωφορεία εξυπηρέτησης λειτουργούν 24 ώρες το 24ωρο ανά δέκα λεπτά κατά τις ώρες αιχμής και ανά δεκαπέντε λεπτά τις υπόλοιπες ώρες.
Οι μόνες διεθνείς πτήσεις που φθάνουν στο αεροδρόμιο LaGuardia προέρχονται από τον Καναδά. Καθώς οι Καναδοί πολίτες δεν απαιτείται συνήθως να έχουν βίζα των ΗΠΑ για να επισκεφθούν τις Ηνωμένες Πολιτείες, δεν υπάρχει ανάγκη για τους ελέγχους των Τελωνείων και της Προστασίας των Συνόρων(CBP) που λειτουργούν σε άλλα διεθνή αεροδρόμια.
Κάθε τερματικός σταθμός διαθέτει ένα ή περισσότερα σημεία ελέγχου ασφαλείας (ανάλογα με τον όγκο της επιβατικής κίνησης) με τις καθυστερήσεις να περιορίζονται στο ελάχιστο λόγω της χρήσης των συστημάτων TSA PreCheck και CLEAR.
ΤοCLEAR είναι ένα συνδρομητικό σύστημα στο οποίο τα μέλη παρέχουν πληροφορίες για το ιστορικό τους, μια φωτογραφία και σάρωση δακτυλικών αποτυπωμάτων και ματιών πριν από την εγγραφή τους. Μόλις εγκριθούν, τα μέλη του συστήματος μπορούν να χρησιμοποιήσουν ένα περίπτερο CLEAR για την επαλήθευση της ταυτότητας, αποφεύγοντας έτσι τις ουρές στα γραφεία της CBP.
Το TSA PreCheck είναι ένα πρόγραμμα που λειτουργεί από την Υπηρεσία Ασφάλειας Μεταφορών των ΗΠΑ (TSA), με το οποίο επαληθεύονται τα προσωπικά στοιχεία και η ταυτότητα ενός ταξιδιώτη και λαμβάνονται δείγματα δακτυλικών αποτυπωμάτων κατά τη διάρκεια μιας προσωπικής συνέντευξης. Μόλις εγκριθεί, ο αιτών λαμβάνει έναν αριθμό γνωστού ταξιδιώτη, ο οποίος μπορεί να εφαρμοστεί σε τυχόν λογαριασμούς τακτικών επιβατών που διατηρεί. Η εγγραφή στο πρόγραμμα επιτρέπει στο μέλος να χρησιμοποιεί τις λωρίδες ασφαλείας TSA PreCheck σε οποιοδήποτε συμμετέχον αεροδρόμιο. Οι χρήστες των λωρίδων ασφαλείας TSA PreCheck δεν χρειάζεται συνήθως να βγάλουν ζώνες ή παπούτσια ή να αφαιρέσουν υγρά και φορητούς υπολογιστές από τις αποσκευές τους, γεγονός που επιταχύνει τη διαδικασία ασφαλείας.
Τόσο το CLEAR όσο και το TSA PreCheck θα επιταχύνουν την έξοδο από τον έλεγχο ασφαλείας στο LaGuardia και σε άλλα αεροδρόμια των ΗΠΑ, αλλά τα δύο συστήματα είναι προς το παρόν διαθέσιμα μόνο σε Αμερικανούς πολίτες ή μόνιμους κατοίκους. Υπάρχουν λωρίδες TSA PreCheck και στους τέσσερις τερματικούς σταθμούς του LGA και περίπτερα CLEAR στους τερματικούς σταθμούς C και D.
Καθώς το LaGuardia βρίσκεται ουσιαστικά στην καρδιά της Νέας Υόρκης, είναι εύκολο να φτάσετε εκεί, αλλά ο καλύτερος τρόπος είναι ίσως να χρησιμοποιήσετε μία από τις τοπικές υπηρεσίες λεωφορείων. Ανάλογα με το σημείο εκκίνησης και τον τερματικό σταθμό που απαιτείται, ο αριθμός της διαδρομής ποικίλλει.
Το λεωφορείο M60 εκτελεί δρομολόγια από πολλούς σταθμούς του μετρό στο Μανχάταν προς το LaGuardia, όπου κάνει στάση και στους τέσσερις τερματικούς σταθμούς του αεροδρομίου.
Ηδιαδρομή Q70 παρέχει σύνδεση από τις συνοικίες Queens και Long Island με τους τερματικούς σταθμούς B και C, από όπου μπορείτε να πάρετε το λεωφορείο του αεροδρομίου για τον τερματικό σταθμό B. Στον τερματικό σταθμό D μπορείτε να φτάσετε με τα πόδια από τον τερματικό σταθμό C. Η υπηρεσία Q70 είναι δωρεάν.
Η Μητροπολιτική Αρχή Μεταφορών (MTA ) εκτελεί επίσης τακτικά δρομολόγια λεωφορείων μεταξύ του Κουίνς και του αεροδρομίου LaGuardia στις διαδρομές Q47, Q48 και Q72.
Στο αεροδρόμιο LaGuardia δεν υπάρχουν σταθμοί μετρό ή τρένων, οπότε το λεωφορείο είναι η μόνη πραγματική μέθοδος μετακίνησης, αν και τα ταξί είναι άφθονα στη Νέα Υόρκη και το κόμιστρο για το αεροδρόμιο είναι λογικό.
© 2011-2024 USA-ESTA.GR. Όλα τα δικαιώματα διατηρούνται.
Δεν είμαστε συνδεδεμένοι με καμία κυβέρνηση ή πρεσβεία. Αυτός ο ιστότοπος παρέχει πληροφορίες μόνο για το ESTA των ΗΠΑ. Αυτός ο ιστότοπος δεν παρέχει καμία υπηρεσία. Αυτός ο ιστότοπος περιέχει συνδέσμους προς ιστότοπους τρίτων. Για περισσότερες πληροφορίες, ανατρέξτε στην Πολιτική Απορρήτου μας.