Το αεροδρόμιο του Ντένβερ (DEN ), γνωστό σε τοπικό επίπεδο ως DIA (Denver International Airport) και εξυπηρετεί κυρίως την περιοχή του Ντένβερ στην Πολιτεία Κολοράντο, καλύπτει περισσότερα από 33.000 στρέμματα γης, καθιστώντας το το μεγαλύτερο αεροδρόμιο στη Βόρεια Αμερική. Βρίσκεται σε απόσταση 40 χιλιομέτρων (25 μιλίων) από την καρδιά της πόλης του Ντένβερ, ενώ το αεροδρόμιο βρίσκεται πιο κοντά στην πόλη Ορόρα, όπου βρίσκονται πολλές από τις υπηρεσίες που σχετίζονται με το αεροδρόμιο.
Το Διεθνές Αεροδρόμιο του Ντένβερ άνοιξε σχετικά πρόσφατα, το 1995, και σήμερα εκτελεί δρομολόγια προς περισσότερους από 215 προορισμούς σε όλη την Αμερική και σε όλο τον κόσμο και εξυπηρετεί περίπου 25 αεροπορικές εταιρείες. Αποτελεί σημαντικό κόμβο επιχειρήσεων τόσο για τη Frontier Airlines όσο και για τη United Airlines, καθώς και σημαντική βάση για τη Southwest Airlines.
Τα τελευταία χρόνια το Denver International κατατάσσεται σταθερά μεταξύ των δέκα πιο πολυσύχναστων αεροδρομίων της Αμερικής και μεταξύ των είκοσι καλύτερων αεροδρομίων του κόσμου.
Το αεροδρόμιο του Ντένβερ έχει τον κωδικό DEN της IATA(Διεθνής Ένωση Αερομεταφορών).
Το Διεθνές Αεροδρόμιο του Ντένβερ κατασκευάστηκε για να αντικαταστήσει το καταργημένο πλέον Διεθνές Αεροδρόμιο Stapleton, το οποίο δεν μπορούσε πλέον να διαχειριστεί τον συνεχώς αυξανόμενο όγκο της αεροπορικής κίνησης. Τη δεκαετία του 1960 το Stapleton ήταν το έκτο πιο πολυσύχναστο αεροδρόμιο στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά τα στενά κτίρια των τερματικών σταθμών και οι σφιχτοδεμένοι διάδρομοι προσγείωσης και απογείωσης δεν επέτρεπαν περιθώρια επέκτασης, καθώς οι καθυστερήσεις και οι διακοπές έγιναν ο κανόνας.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 η κατάσταση είχε γίνει κρίσιμη και το Περιφερειακό Συμβούλιο του Ντένβερ άρχισε να διερευνά τη δυνατότητα κατασκευής ενός εντελώς νέου αεροδρομίου από το μηδέν. Το 1983 ο νέος δήμαρχος του Ντένβερ, Federico Peña, θέλησε να επεκτείνει το υπάρχον αεροδρόμιο Stapleton, αλλά το σχέδιο έθεσε βέτο από τους πολιτικούς ηγέτες της γειτονικής κομητείας Adams County λόγω ανησυχιών για τη ρύπανση από τον θόρυβο.
Το 1988 επιτεύχθηκε συμφωνία με τους κατοίκους και τους αξιωματούχους της κομητείας Άνταμς, σύμφωνα με την οποία ένα νέο αεροδρόμιο θα μπορούσε να κατασκευαστεί σε μια νέα τοποθεσία 25 μίλια από την πόλη του Ντένβερ και η κατασκευή του άρχισε στα τέλη του 1989. Αρχικά είχε προγραμματιστεί να λειτουργήσει το 1993, οι καθυστερήσεις οδήγησαν στην αναβολή της ημέρας των εγκαινίων πρώτα για τον Δεκέμβριο του 1993 και στη συνέχεια για τον Μάρτιο του 1994. Ωστόσο, περαιτέρω καθυστερήσεις και μια απεργία οδήγησαν σε αναβολή, για άλλη μια φορά, μέχρι τον Μάιο του ίδιου έτους. Όταν άνοιξε τον Μάιο για να το δει το δημοσιογραφικό σώμα του Ντένβερ, το πολυδιαφημισμένο αυτοματοποιημένο σύστημα διαχείρισης αποσκευών του νέου αεροδρομίου δεν λειτούργησε σωστά με αποτέλεσμα αποσκευές, ρούχα και προσωπικά αντικείμενα να πεταχτούν από τα καρουζέλ και να διασκορπιστούν στο πάτωμα. Τελικά, με δεκαέξι μήνες καθυστέρηση και σχεδόν 2 δισεκατομμύρια δολάρια πάνω από τον προϋπολογισμό, το Διεθνές Αεροδρόμιο του Ντένβερ εγκαινιάστηκε επίσημα τον Φεβρουάριο του 1995.
Καθώς το Ντένβερ είχε αντικαταστήσει το πολυσύχναστο αεροδρόμιο Stapleton, οι επιχειρήσεις ήταν από την αρχή ζωηρές και σύντομα κατέστη αναγκαία η επέκτασή του. Ένας έκτος διάδρομος προστέθηκε το 2003, ο οποίος, στα 16.000 πόδια, μπορούσε να φιλοξενήσει τα εξαιρετικά μεγάλα Boeing 747-8 και Airbus A380 για απογείωση και προσγείωση.
Έχοντας προηγουμένως αρνηθεί να χρησιμοποιήσει το αεροδρόμιο του Ντένβερ λόγω διαφωνίας σχετικά με τα τέλη, η Southwest Airlines άρχισε να λειτουργεί από το αεροδρόμιο το 2006. Η Southwest έχει επεκτείνει τις δραστηριότητές της στο DEN τα τελευταία χρόνια και είναι πλέον η δεύτερη μεγαλύτερη αεροπορική εταιρεία που πετάει από το αεροδρόμιο του Ντένβερ μετά τη United Airlines.
Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια έχουν κατασκευαστεί ένα νέο ξενοδοχείο και ένα κέντρο διαμετακόμισης στο αεροδρόμιο, ενώ το 2016 άρχισαν να κυκλοφορούν προαστιακά τρένα μεταξύ του αεροδρομίου του Ντένβερ και του σταθμού Union Station. Περαιτέρω ανάπτυξη ξεκίνησε το 2018, καθώς ο τερματικός σταθμός Jeppesen ανακαινίστηκε πλήρως και διαμορφώθηκε εκ νέου για την αναβάθμιση των χώρων έκδοσης εισιτηρίων και check-in και τη μετεγκατάσταση ορισμένων σημείων ελέγχου ασφαλείας.
Η ανάπτυξη των αιθουσών και του τερματικού σταθμού Jeppesen είναι μια συνεχής διαδικασία στο Denver International χωρίς οριστική ημερομηνία ολοκλήρωσης, αλλά, όταν ολοκληρωθεί, το DEN θα πρέπει να είναι σε θέση να εξυπηρετεί άνετα περισσότερους από 100 εκατομμύρια επιβάτες ετησίως.
Παρά το μέγεθός του και τον όγκο της αεροπορικής κίνησης, το Διεθνές Αεροδρόμιο του Ντένβερ διαθέτει μόνο ένα κτίριο τερματικού σταθμού που στεγάζει μόλις τρεις αίθουσες. Ο τερματικός σταθμός Jeppesen, που πήρε το όνομά του από τον Elrey Borge Jeppesen έναν πρωτοπόρο της ασφάλειας των αερομεταφορών, χωρίζεται σε δύο τμήματα: Ανατολικός Αεροσταθμός και Δυτικός Αεροσταθμός.
Οι τρεις αίθουσες, οι οποίες συμβολίζονται ως A, B και C, περιλαμβάνουν συνολικά 179 πύλες που κατανέμονται ως εξής:
Αίθουσα Α - 60 πύλες
Αίθουσα Β - 72 πύλες
Αίθουσα Γ - 47 πύλες
Η αίθουσα Α είναι προσβάσιμη μέσω μιας πεζογέφυρας από το κτίριο του αεροσταθμού, ενώ οι άλλες αίθουσες πρέπει να προσεγγιστούν με το τρένο του αεροδρομίου, το οποίο εξυπηρετεί και τις τρεις αίθουσες. Όλοι οι διεθνείς επιβάτες (οι οποίοι δεν έχουν προελέγξει) διεκπεραιώνονται μέσω της μετανάστευσης και του τελωνείου στην αίθουσα Α.
Οι επιβάτες διεθνών πτήσεων που φθάνουν στο αεροδρόμιο του Ντένβερ εισέρχονται από τις πύλες Α. Από εκεί διοχετεύονται στον τερματικό σταθμό Jeppesen, όπου βρίσκονται τα γραφεία Τελωνείων και Προστασίας Συνόρων (CBP ). Εκεί ελέγχονται όλα τα διαβατήρια και οι θεωρήσεις και μπορεί να υποβληθούν ορισμένες ερωτήσεις ρουτίνας σχετικά με την επίσκεψη από τον αρμόδιο υπάλληλο του CBP.
Οι πολίτες των χωρών που συμμετέχουν στο πρόγραμμα απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης των ΗΠΑ (VWP ) απαιτείται να διαθέτουν έγκυρο διαβατήριο το οποίο έχει έγκριση ESTA (Electronic System for Travel Authorization). Πρόκειται για μια ψηφιακή μορφή βίζας που εμφανίζεται όταν σαρώνεται το διαβατήριο και είναι διαθέσιμη σε υπηκόους από τις χώρες 42 στις οποίες περιλαμβάνονται: Ανδόρα, Αυστραλία, Αυστρία, Βέλγιο, Μπρουνέι, Χιλή, Κροατία, Τσεχική Δημοκρατία, Δανία, Εσθονία, Φινλανδία, Γαλλία, Γερμανία, Ελλάδα, Ουγγαρία, Ισλανδία, Ιρλανδία, Ισραήλ, Ιταλία, Ιαπωνία, Λετονία, Λιχτενστάιν, Λιθουανία, Λουξεμβούργο, Μονακό, Ολλανδία, Νέα Ζηλανδία, Νορβηγία, Πολωνία, Πορτογαλία, Κατάρ, Δημοκρατία της Μάλτας, Άγιος Μαρίνος, Σιγκαπούρη, Σλοβακία, Σλοβενία, Νότια Κορέα, Ισπανία, Σουηδία, Ελβετία, Ταϊβάν, Ηνωμένο Βασίλειο.
Οι πολίτες χωρών που δεν είναι επιλέξιμοι ή, στους οποίους έχει απορριφθεί η έκδοση ESTA, πρέπει να διαθέτουν αντί αυτού βίζα των ΗΠΑ η οποία έχει εκδοθεί από αμερικανική πρεσβεία ή προξενείο.
Οι κάτοχοι εγκεκριμένων διαβατηρίων ESTA συνήθως περνούν τη διαδικασία της μετανάστευσης με μια απλή σάρωση, αλλά οι κάτοχοι βίζας των ΗΠΑ πρέπει να παρουσιάσουν προσωπικά το διαβατήριο και τη βίζα για έλεγχο και να απαντήσουν σε ορισμένες ερωτήσεις σχετικά με την επίσκεψη. Αυτό θα επιμηκύνει αναπόφευκτα τον χρόνο που θα δαπανηθεί στις ουρές και την ενδεχόμενη άδεια για να προχωρήσει κανείς.
Αφού περάσουν από τη μετανάστευση, οι διεθνείς ταξιδιώτες θα μεταβούν στον χώρο παραλαβής αποσκευών. Οποιαδήποτε είδη τροφίμων, φυτικού ή βιολογικού υλικού πρέπει να δηλωθούν στον αρμόδιο τελωνειακό υπάλληλο, όπως και οποιαδήποτε είδη που περιλαμβάνονται στον απαγορευμένο κατάλογο που έχουν καταρτίσει οι αμερικανικές αρχές. Οι ταξιδιώτες με βίζα πρέπει να συμπληρώσουν ένα έντυπο τελωνειακής δήλωσης (συνήθως κατά την πτήση), το οποίο θα πρέπει να προσκομίσουν στον υπάλληλο υπηρεσίας. Δεν απαιτείται έντυπο τελωνειακής δήλωσης για τους επισκέπτες που χρησιμοποιούν ESTA.
Καθώς υπάρχει μόνο ένα κτίριο αεροσταθμού και τρεις αίθουσες, η μετακίνηση στο Διεθνές Αεροδρόμιο του Ντένβερ είναι αρκετά απλή υπόθεση. Η αίθουσα Α βρίσκεται πιο κοντά στον τερματικό σταθμό και μπορείτε να φτάσετε με τα πόδια, ενώ οι αίθουσες Β και Γ βρίσκονται πιο μακριά και απαιτούν μια σύντομη σιδηροδρομική διαδρομή με το σύστημα αυτόματης διέλευσης του αεροδρομίου, το οποίο συνδέεται επίσης με την αίθουσα Α. Τα τρένα αναχωρούν κάθε 2 ή 3 λεπτά κατά τις ώρες αιχμής και ο χρόνος ταξιδιού θα πρέπει να είναι το πολύ τρία λεπτά ακόμη και για τις μεγαλύτερες διαδρομές.
Η μετάβαση από και προς το αεροδρόμιο του Ντένβερ μπορεί να γίνει με διάφορους τρόπους:
Το τρένο της γραμμής A της Περιφερειακής Περιφέρειας Μεταφορών (RTD) εκτελεί δρομολόγια περίπου κάθε δεκαπέντε λεπτά από τον σταθμό Union Station στο κέντρο του Ντένβερ προς το αεροδρόμιο. Από τον σταθμό Union Station υπάρχουν διαθέσιμες μετεπιβιβάσεις μέσω περιφερειακών και τοπικών λεωφορείων, ελαφρών σιδηροδρόμων και Amtrak.
Η RTD εκτελεί επίσης το εξπρές SkyRide του αεροδρομίου από το Boulder και την Arapahoe County, καθώς και το δρομολόγιο 104L από και προς το Thornton. Δύο άλλα λεωφορεία της RTD, τα δρομολόγια 145X και 169L, λειτουργούν από το προάστιο Brighton του Ντένβερ και την πόλη Aurora αντίστοιχα.
Οι επισκέπτες που δεν τους πειράζει να μοιράζονται και, έχουν χαμηλό προϋπολογισμό, μπορούν να επωφεληθούν από ένα από τα πολλά λεωφορεία ή φορτηγά που μπορούν να κλείσουν στο Διεθνές Αεροδρόμιο του Ντένβερ.
Τα ταξί και τα αυτοκίνητα Uber από και προς το αεροδρόμιο δεν είναι φθηνά, αλλά είναι άφθονα και οι πιάτσες ταξί βρίσκονται έξω από το ανατολικό και το δυτικό τμήμα του κτιρίου του τερματικού σταθμού Jeppesen.