Το Διεθνές Αεροδρόμιο Washington Dulles (IAD ) βρίσκεται στα σύνορα μεταξύ των κομητειών Loudoun και Fairfax στην πολιτεία της Βιρτζίνια και απέχει περίπου 42 χιλιόμετρα δυτικά της πρωτεύουσας των ΗΠΑ, Ουάσινγκτον. Είναι ένα από τα τρία αεροδρόμια που εξυπηρετούν την περιοχή της Ουάσινγκτον, ενώ τα άλλα είναι το Διεθνές Αεροδρόμιο Ronald Reagan και το Διεθνές Αεροδρόμιο Βαλτιμόρης/Ουάσινγκτον.
Από τα τρία, το Ρόναλντ Ρίγκαν μεταφέρει τον μικρότερο αριθμό επιβατών, ενώ η Βαλτιμόρη αντιμετωπίζει τον μεγαλύτερο αριθμό. Το Washington Dulles, ωστόσο, είναι το μεγαλύτερο σε μέγεθος, καλύπτοντας 13.000 στρέμματα, και το πιο πολυσύχναστο από άποψη διεθνών πτήσεων και ασχολούμενο με περισσότερους από 60.000 επιβάτες που περνούν από το αεροδρόμιο σε καθημερινή βάση. Το αεροδρόμιο θεωρείται ο διεθνής κόμβος για την περιοχή και αποτελεί σημαντική βάση επιχειρήσεων για τη United Airlines.
Το αεροδρόμιο άνοιξε σχετικά πρόσφατα, το 1962, και πήρε το όνομά του εν μέρει από τον John Foster Dulles, ο οποίος ήταν πρώην υπουργός Εξωτερικών του προέδρου Dwight D. Eisenhower. Ο κωδικός προσδιορισμού της ΙΑΤΑ (Διεθνής Ένωση Αερομεταφορών) για το αεροδρόμιο ήταν κάποτε DIA (Διεθνές Αεροδρόμιο Dulles), αλλά συχνά το διάβαζαν λανθασμένα ως DCA, που είναι ο κωδικός της ΙΑΤΑ για το αεροδρόμιο Ρόναλντ Ρίγκαν, και έτσι τα γράμματα του κωδικού άλλαξαν σε IAD.
Πριν από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, το Hoover Field ήταν το κύριο αεροδρόμιο στην περιοχή της Ουάσινγκτον και βρισκόταν στη θέση όπου σήμερα βρίσκεται το Πεντάγωνο. Το Hoover Field αντικαταστάθηκε το 1941 από το Εθνικό Αεροδρόμιο της Ουάσινγκτον, αλλά, λίγα χρόνια μετά το τέλος του πολέμου, οι αεροπορικές αρχές άρχισαν να εξετάζουν το ενδεχόμενο κατασκευής ενός δεύτερου αεροδρομίου κοντά στην αμερικανική πρωτεύουσα. Ο νόμος περί αεροδρομίου της Ουάσινγκτον του 1950 παρείχε χρηματοδότηση για το έργο, ενώ το νέο αεροδρόμιο θα βρισκόταν στην κομητεία Φέρφαξ. Ωστόσο, η επιλεγμένη τοποθεσία απορρίφθηκε γρήγορα, λόγω των διαμαρτυριών των κατοίκων της περιοχής και των συνεχώς επεκτεινόμενων προαστίων γύρω από την Ουάσινγκτον.
Τελικά, το 1958, ο πρόεδρος Αϊζενχάουερ επέλεξε τη σημερινή τοποθεσία, η οποία θα έπαιρνε το όνομα του Τζον Φόστερ Ντάλες, ο οποίος αργότερα έγινε επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας (FAA). Χτισμένο στη θέση ενός μικρότερου αεροδρομίου, που ονομαζόταν Blue Ridge Airport, η κατασκευή του νέου αεροδρομίου δεν ήταν χωρίς αντιπαραθέσεις, καθώς 87 ιδιοκτήτες ακινήτων στην περιοχή του αεροδρομίου είδαν τις ιδιοκτησίες τους να καταδικάζονται και να κατεδαφίζονται.
Ο κεντρικός αεροσταθμός σχεδιάστηκε από τον γνωστό αρχιτέκτονα Eero Saarinen και αναγνωρίζεται για τη χάρη και την ομορφιά του. Αναδιαμορφώθηκε τη δεκαετία του '90, το μήκος του τερματικού σταθμού υπερδιπλασιάστηκε προσφέροντας περισσότερο χώρο για τους επιβάτες και τα εκδοτήρια εισιτηρίων.
Κατά την έναρξη λειτουργίας του, το αεροδρόμιο Dulles (όπως ονομαζόταν επίσημα) διέθετε τέσσερις διαδρόμους προσγείωσης και απογείωσης (τρεις μεγάλους και έναν μικρό), μια μικρή σειρά γραφείων, ένα μικρό ξενοδοχείο και μια τεχνητή λίμνη για τη συλλογή του νερού της βροχής. Το Dulles διέθετε επίσης ένα οδόστρωμα δύο επιπέδων στο μπροστινό μέρος του αεροδρομίου: ένα για τις αφίξεις και ένα για τις αναχωρήσεις.
Το όνομα του αεροδρομίου άλλαξε και πάλι το 1984, όταν του δόθηκε ο επίσημος τίτλος Washington Dulles International airport. Σήμερα, το IAD διατηρεί ακόμη το κεντρικό κτίριο του αεροσταθμού, αλλά διαθέτει επίσης δύο δορυφορικούς αεροσταθμούς που στεγάζουν τις αίθουσες A, B, C και D, οι οποίες διαθέτουν συνολικά 139 πύλες. Υπάρχουν τέσσερις διάδρομοι προσγείωσης στο Dulles, ενώ ένας πέμπτος βρίσκεται ακόμη στο στάδιο του σχεδιασμού και δεν έχει οριστεί ημερομηνία έναρξης κατασκευής.
Υπάρχουν τρεις τερματικοί σταθμοί στο αεροδρόμιο Dulles, αλλά κανένας δεν έχει κάποιο όνομα εκτός από τον κεντρικό τερματικό σταθμό που είναι γνωστός απλώς ως "κεντρικός τερματικός σταθμός". Οι δύο υπόλοιποι τερματικοί σταθμοί δεν έχουν καθορισμένο αριθμό ή γράμμα και η μόνη διάκριση μεταξύ των δύο είναι ότι ο ένας στεγάζει τις αίθουσες Α και Β, ενώ οι αίθουσες Γ και Δ βρίσκονται στην άλλη.
Αυτό δεν διευκολύνει ιδιαίτερα τους αναχωρούντες επιβάτες να βρουν τη σωστή πύλη αναχώρησης. Οι επιβάτες που φθάνουν από διεθνείς πτήσεις πιθανότατα θα αποβιβαστούν είτε στην αίθουσα A είτε στην αίθουσα D, αλλά αυτό δεν είναι εγγυημένο γεγονός.
Ως επί το πλείστον, οι αεροπορικές εταιρείες κατανέμουν έναν τερματικό σταθμό ή μια αίθουσα ως εξής:
Air Georgian Airlines (Air Canada), Frontier Airlines, Southern Air Express
Aer Lingus, Air China, Air France, Aeroflot, Copa Airlines, Ethiopian Airlines, Emirates, KLM, IcelandAir, Korean Air, Porter Airlines, LATAM, Saudi Arabian Airlines, Sun Air International, United Express, Turkish Airlines, Virgin Atlantic.
Air India, AeroMexico, Alaska Airlines, American Airlines, All Nippon Airways, Avianca Airlines, Austrian Airlines, British Airways, Brussels Airlines, Delta Air Lines, Delta International, Lufthansa, JetBlue, Qatar Airways, PSA Airlines, Royal Air Maroc Airlines, South African Airways, Scandinavian Airlines, Southwest Airlines, Virgin America, TACA Airlines.
United Airlines, United Express
United Airlines, United Express
Ανεξάρτητα από την αίθουσα ή το κτίριο του τερματικού σταθμού, οι διεθνείς αφίξεις αποβιβάζονται μέσω του ασφαλούς χώρου στο κτίριο διεθνών αφίξεων, όπου βρίσκονται τα τελωνεία και η μετανάστευση.
Με την εξυπηρέτηση έως και 2.400 επιβατών ανά ώρα, αναμένονται καθυστερήσεις και ουρές στην παραλαβή αποσκευών, στο τελωνείο και στη μετανάστευση, αλλά η κατάσταση είναι πολύ βελτιωμένη σε σχέση με την κατάσταση που επικρατούσε πριν από μερικά χρόνια. Περισσότεροι από έξι εκατομμύρια διεθνείς επιβάτες διέρχονται από το αεροδρόμιο Dulles κάθε χρόνο και είναι προς τιμήν του αεροδρομίου ότι οι ουρές και οι καθυστερήσεις περιορίζονται στο ελάχιστο χάρη στην πρόσφατη διεύρυνση της αίθουσας αφίξεων και την εγκατάσταση νέων σημείων ελέγχου στο τελωνείο.
Όλοι οι μη Αμερικανοί πολίτες που φθάνουν με διεθνείς πτήσεις και οι αποσκευές τους πρέπει να ελέγχονται και να περνούν από τους υπαλλήλους της Υπηρεσίας Τελωνείων και Προστασίας των Συνόρων (CBP ) πριν από την έξοδο από τον ασφαλή χώρο και την έξοδο από το αεροδρόμιο. Οι κανονισμοί διαφέρουν ανάλογα με την εθνικότητα και τη χώρα αναχώρησης του επιβάτη.
Οι μη Αμερικανοί ταξιδιώτες από πολλές χώρες θα κληθούν να προσκομίσουν έγκυρο διαβατήριο και εγκεκριμένη βίζα των ΗΠΑ. Οι κάτοχοι βίζας καλούνται επίσης να συμπληρώσουν ένα έντυπο τελωνειακής δήλωσης το οποίο συνήθως διανέμεται και συμπληρώνεται κατά τη διάρκεια της πτήσης.
Οι πολίτες των χωρών που είναι εγγεγραμμένοι στο Πρόγραμμα Απαλλαγής από Βίζα (VWP ) δεν χρειάζονται βίζα, αλλά πρέπει να διαθέτουν ισχύον διαβατήριο το οποίο έχει έγκριση ESTA. Το ESTA (Electronic System for Travel Authorization) είναι μια ηλεκτρονική μορφή βίζας η οποία συνδέεται με το διαβατήριο και χορηγεί στον κάτοχό της άδεια εισόδου στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ωστόσο, η είσοδος δεν είναι εγγυημένη, καθώς ένας πράκτορας της CPB μπορεί να αρνηθεί την είσοδο του κατόχου εάν υπάρχουν εύλογοι και επαρκείς λόγοι για να το πράξει. Οι χώρες του VWP περιλαμβάνουν την ιστοσελίδα Ανδόρα, Αυστραλία, Αυστρία, Βέλγιο, Μπρουνέι, Χιλή, Κροατία, Τσεχική Δημοκρατία, Δανία, Εσθονία, Φινλανδία, Γαλλία, Γερμανία, Ελλάδα, Ουγγαρία, Ισλανδία, Ιρλανδία, Ισραήλ, Ιταλία, Ιαπωνία, Λετονία, Λιχτενστάιν, Λιθουανία, Λουξεμβούργο, Μονακό, Ολλανδία, Νέα Ζηλανδία, Νορβηγία, Πολωνία, Πορτογαλία, Κατάρ, Δημοκρατία της Μάλτας, Άγιος Μαρίνος, Σιγκαπούρη, Σλοβακία, Σλοβενία, Νότια Κορέα, Ισπανία, Σουηδία, Ελβετία, Ταϊβάν, Ηνωμένο Βασίλειο. Οι υποψήφιοι ταξιδιώτες θα πρέπει να διασφαλίσουν ότι η ESTA έχει χορηγηθεί αρκετά πριν από το ταξίδι.
Ο εκτελωνισμός μπορεί να επιταχυνθεί για τους τακτικούς επισκέπτες της Αμερικής που είναι μέλη του προγράμματος Global Entry. Τα μέλη του προγράμματος μπορούν να αποφύγουν την ουρά, σαρώνοντας το διαβατήριο και τα δακτυλικά τους αποτυπώματα (τα οποία καταγράφονται κατά τη διαδικασία υποβολής της αίτησης) στα περίπτερα Global Entry που βρίσκονται σε πολλά αμερικανικά αεροδρόμια, συμπεριλαμβανομένου του Dulles. Υπάρχει ένα τέλος εγγραφής (επί του παρόντος 100 δολάρια) για το πρόγραμμα Global Entry, το οποίο είναι ανοικτό σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανομένου του Ηνωμένου Βασιλείου.
Η μετάβαση από και προς το αεροδρόμιο Washington Dulles μπορεί να γίνει μόνο με τη χρήση αυτοκινήτου ή λεωφορείων, καθώς δεν υπάρχει ακόμη σιδηροδρομική υπηρεσία.
Τόσο η διαδρομή 981 όσο και η διαδρομή 983 του λεωφορείου εκτελούν δρομολόγια μεταξύ του αεροδρομίου Washington Dulles και του σταθμού Reston, από όπου μπορούν να γίνουν συνδέσεις με την Ουάσινγκτον.
Το σιδηροδρομικό σύστημα Metroline, το οποίο λειτουργεί από το Washington Metro, συνδέει την Ουάσινγκτον με το αεροδρόμιο. Τέθηκε σε λειτουργία το 2023
Ηδιαδρομή 5A εκτελεί δρομολόγια από το αεροδρόμιο και καταλήγει στη νοτιοδυτική Ουάσινγκτον.
Μια τακτική υπηρεσία Megabus λειτουργεί από το αεροδρόμιο προς το Charlottesville και το Blacksburg.
Όλα τα ταξί στο Washington Dulles ανήκουν και λειτουργούν από την εταιρεία Washington Flyer.
Τόσο η Uber όσο και η Lyft παρέχουν υπηρεσίες μεταφοράς με αυτοκίνητο από και προς το αεροδρόμιο.
© 2011-2024 USA-ESTA.GR. Όλα τα δικαιώματα διατηρούνται.
Δεν είμαστε συνδεδεμένοι με καμία κυβέρνηση ή πρεσβεία. Αυτός ο ιστότοπος παρέχει πληροφορίες μόνο για το ESTA των ΗΠΑ. Αυτός ο ιστότοπος δεν παρέχει καμία υπηρεσία. Αυτός ο ιστότοπος περιέχει συνδέσμους προς ιστότοπους τρίτων. Για περισσότερες πληροφορίες, ανατρέξτε στην Πολιτική Απορρήτου μας.